Er zijn een paar mini-feestjes georganiseerd rondom haar verjaardag. Eén door haar vriendinnen en één door haar familie. Ze denkt altijd aan verjaardagen van anderen en als ze zelf jarig is nodigt ze alle dierbaren uit. Deze komen allemaal of ze zeggen af met opgaaf van reden. In de periode vóór en na deze dag is ze altijd euforisch gestemd.
Dit jaar kan ze zelf niets meer organiseren. Haar familie en vriendinnen laten het hier niet bij zitten. Ze vragen haar of ze iets mogen organiseren.
‘Ik heb er geen zin in, maar vooruit.’
Ze wordt, verspreid over een paar dagen, echt in het zonnetje gezet.
Het gevolg is, dat ze een paar weken ‘gedragen’ wordt. Kon dit maar zo blijven ….
Mijn laatste bezoek nadert. Vanwege een familiebezoek in Canada zal ik haar een paar weken niet bezoeken. Ik verwacht, dat ze zal overlijden in deze periode.
Stiekem zie ik wel een beetje op tegen dit bezoek. Wat zal ik tegen haar zeggen? Zal ik haar iets geven? Met haar verjaardag had ik haar drie grote pastel rozen gegeven. Nu zou ik drie grote witte rozen kunnen geven. Het gaat om het gebaar. En het natuurlijk ook om de woorden.
Elk woord moet op de gouden weegschaal. Maria gelooft dat dood dood is, en dat dat het absolute eind is. Na de dood is er naar zij denkt niets. Voorzichtigheid is geboden met woorden hieromtrent. Ik besluit ze op te schrijven op een kaart met een – naar mijn idee - passende kunstzinnige afbeelding. Dan kloppen de woorden en Maria kan deze nog eens teruglezen.
Lieve Maria,
Vandaag mijn laatste bezoek aan jou. Fijn vond ik het, dat ik je mocht verzorgen.
Je sociale gevoel, je warme hart voor de zwakkeren in de samenleving, je lidmaatschappen en giften voor goede doelen, je liefde voor kinderen en planten, de verhalen over je werk. Voor mij waren de bezoeken altijd plezierig.
Ik wens je toe, dat je dit leven mag loslaten in aanvaarding met je situatie. En misschien zelfs een beetje in vrede of overgave.
Wellicht kun je op moeilijke momenten, het beeld van je vader en moeder, je zussen en broers en andere geliefden die je zijn voorgegaan, voor de geest halen. Zij zijn dezelfde weg ingeslagen, als jij. Op deze momenten zou je in liefde aan hen kunnen denken.
Maria, je bent in mijn gedachten en ik hoop, dat je liefde voor je familie en dierbaren jou verlichting mag brengen.
Liefs van Linda