Deze week had ik naast de rol van hulpverlener ook de rol van patiënt. In een ziekenhuis had ik een operatie aan mijn pols en hand. Voorafgaand aan deze operatie lag ik vijf kwartier in een ruimte waar patiënten een narcose krijgen toegediend. Met gesloten ogen lag ik gestrekt op mijn rug uit te rusten van alle gebeurtenissen die dag, waaronder een bezoek aan een cliënt.
Aan mijn linkerzijde hoorde ik, dat er een bed werd geparkeerd. Op het bed lag een jonge vrouw. Dit hoorde ik aan haar stem. Ze vroeg aan de verpleegkundige of de band van de bloeddrukmeter van haar bovenarm mocht, want deze deed haar pijn.
Dit mocht niet. Hij legde uit, dat om de paar minuten de band zichzelf oppompte om de bloeddruk te meten. Ook tijdens de operatie.
Even later hoorde ik haar ‘au’ zeggen: ‘De prikken doen pijn zeg.’ Daarna belde ze om de paar minuten om de verpleging om een vraag te stellen.
Opnieuw kwam er een bed aanrollen. Vanuit het bed hoorde ik een zacht kermen door een vrouwenstem. Het bed kwam tot stilstand aan mijn rechterzijde. Het geluid zwelde zo nu en dan aan. Hieruit maakte ik op, dat mijn buurvrouw in de barensweeën lag.
Ik heb het met haar te doen.
Na een half uur belde mijn linkerbuurvrouw. Er kwam een verpleegkundige naar haar toe die vroeg wat de hulpvraag was. ‘Die vrouw houdt maar niet op met huilende geluiden maken,’ zei ze. De verpleegkundige antwoordde, dat deze geluiden nu eenmaal bij een bevalling horen. ‘O’, zei ze.
Even later hoorde ik een mannenstem aan mijn linkerzijde. Hij stelde zich aan mijn buurvrouw voor als de chirurg die haar zou opereren.
‘Auto’s krijgen elk jaar een APK. Waarom kan dat ook niet bij mensen?,’ vroeg ze.
‘Ja, dat lukt nu eenmaal niet’, antwoordde hij.
‘Wanneer mag ik qua werk alles weer doen dokter?’
Hij antwoordde dat dit afhangt van de werkzaamheden die ze verricht. Welke beroep heeft ze?
‘Interieurverzorgster’.
‘Welke werkzaamheden verricht u?’
‘Koelkasten, tafels en stoelen optillen en verschuiven’.
Het was even stil.
De chirurg antwoordde: ‘Daar kan ik geen exact aantal dagen voor geven. Mijn ervaring is dat geopereerde mensen die voor een baas werken na veertien dagen alles weer doen. Mensen die voor zichzelf werken doen na twee dagen alle werkzaamheden weer.’